NAMASZCZENIA CHORYCH
"Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął ich rozsyłać po dwóch... Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.” Mk 6, 7-13
"Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu"/KKK 1499/
Obowiązek poproszenia kapłana ciąży na najbliższej rodzinie chorego. W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia. Sakrament ten może być przyjmowany wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych. Kapłana z posługą do chorego lub umierającego wzywamy jak najszybciej i o każdej porze dnia lub nocy.
Przygotowanie mieszkania: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świeca, waciki, woda do popicia dla chorego. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.
Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić:
- jeśli osoba jest przewlekła choroba,
- osobom starszym wiekiem,
- przed operacją medyczną,
- nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.
SAKRAMENTU TEGO NIE UDZIELA SIĘ ZMARŁYM!
Osoby chore i starszych naszych parafian odwiedzamy z racji pierwszego piątku miesiąca oraz najważniejszych świąt Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy